ΣΥΝΟΨΗ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ
Σήμερα πολλοί είναι οι άνθρωποι που κινούνται καθημερινά και με φυσικότητα σε ψηφιακούς κοινωνικούς χώρους. Ειδικότερα τα παιδιά και οι νέοι καλλιεργούν φιλίες σε ψηφιακά μέσα κοινωνικής δικτύωσης ή συνομιλίες (chat) και αποκτούν μεγάλο μέρος των πληροφοριών τους για τον κόσμο μέσα από το διαδίκτυο. Με αυτόν τον τρόπο, οι κοινωνιολογικές, πολιτικές και κοινωνικές διαδικασίες διαπερνούν αμοιβαία τον πραγματικό και εικονικό κόσμο, όπου οι αξίες και οι κανόνες του πραγματικού κόσμου συχνά δεν εφαρμόζονται σε εικονικά κοινωνικά συστήματα ή δεν είναι εφαρμόσιμα. Αυτός ο ψηφιακός κόσμος αποτελεί μια πολύ ιδιαίτερη πρόκληση ειδικά για κοινωνικά και εκπαιδευτικά μειονεκτούντες νέους. Η ενασχόληση μεταξύ τους και με συγκρούσεις αποτελεί έκφραση ηθικής στάσης.
Εδώ πρέπει να προστεθεί ότι λόγω του χαμηλού ορίου δημοσίευσής του και της ανωνυμίας του, το διαδίκτυο είναι ένας ιδανικός χώρος όπου διαδίδονται χωρίς κανόνες κουτσομπολιά και φήμες, συκοφαντίες και ψέματα, θεωρίες συνωμοσίας και παράλογες ιδέες. Αυτό προκαλεί ανησυχία, ειδικά όταν απουσιάζει η διαμεσολάβηση αξιών στους εφήβους από το ίδιο τους το σπίτι. Επιπλέον υπάρχει μια αξιοσημείωτη αβεβαιότητα σχετικά με την αξιοπιστία των ψηφιακών περιεχομένων. Αυτό προκύπτει επίσης από μια πρόσφατη έρευνα του «Safer-Internet» σε νέους που ασχολείται με τις φήμες στο διαδίκτυο. Σύμφωνα με αυτή την έρευνα, οι νέοι χρησιμοποιούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ως την κύρια πηγή πρόσβασης σε άμεσες πληροφορίες, αλλά τα αξιολογούν ως μάλλον αναξιόπιστα (86%). Ταυτόχρονα, η αμερικανική έρευνα « Most Students Don’t Know When News Is Fake (Οι περισσότεροι μαθητές και μαθήτριες δεν ξέρουν πότε οι ειδήσεις είναι ψεύτικες)» δείχνει ότι πολλοί μαθητές και μαθήτριες δεν μπορούν να αναγνωρίσουν τις ορθές ειδήσεις. Αντί να κοιτάζουν με προσοχή τις πηγές, εμπιστεύονταν κυρίως λεπτομερή κείμενα και φωτογραφίες. Επιπλέον, δεν μπορούσαν να αιτιολογήσουν γιατί πρέπει να είναι επικριτικοί ή καχύποπτοι για συγκεκριμένα περιεχόμενα. Η βασική κατάρτιση «ηθική στα ψηφιακά μέσα» δεν απαντάται ούτε στα προγράμματα σπουδών, αλλά ούτε και στην εκπαίδευση ειδικών επαγγελματιών στην παιδική μέριμνα και πρόνοια για τους νέους, ακόμη και αν υπάρχουν μεμονωμένες ιδέες μάθησης. Το πρόγραμμα «ΗΘΙΚΗ» ικανοποιεί αυτήν την ανάγκη με δύο βασικούς στόχους: σε μια πρώτη φάση επεξεργάζεται θέματα ψηφιακής ηθικής που σχετίζονται με τη χρήση και χρησιμοποιεί ένα σαφές σύνολο κανόνων που έχει συνταχθεί σε γλώσσα κατάλληλη για τους νέους. Σε δεύτερη φάση αναπτύσσεται ένα παιχνίδι με κάρτες, το οποίο υποστηρίζει το επίπεδο ανακλαστικότητας των νέων και προωθεί την εσωτερίκευση των θεμάτων ψηφιακής ηθικής. Το περιεχόμενο του παιχνιδιού και οι γενικές πληροφορίες για την ψηφιακή ηθική διατίθενται τόσο στο πλαίσιο μιας διαδικτυακής πλατφόρμας όσο και μέσω μιας διαδικτυακής εφαρμογής. Με αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνεται ο στόχος της ενσωμάτωσης της αντιπαράθεσης για το συγκεκριμένο θέμα στο πλαίσιο της κοινωνικής και εκπαιδευτικής εργασίας.
Οι ομάδες-στόχοι του προγράμματος είναι παιδιά και νέοι (συμπεριλαμβανομένων προσφύγων, μειονεκτούντων νέων), εργαζόμενοι/ες στον τομέα της νεολαίας, εκπαιδευτικοί, ενδιαφερόμενοι/ες και υπουργεία. Σχεδιάζεται να προσεγγίσει με τις διάφορες δραστηριότητες και τις πολλαπλασιαστικές του εκδηλώσεις περίπου 650.000 άτομα. Υπάρχει περιορισμένα θεμελιωμένο εκπαιδευτικό υλικό που στοχεύει να διευκολύνει μια αυτοπροσδιορισμένη ψηφιακή ζωή των παιδιών. Ως εκ τούτου η προσφορά ενός πιστοποιημένου προγράμματος για την προώθηση της ηθικής/ ψηφιακής κατάρτισης με φιλοσοφική προσέγγιση είναι το κύριο αποτέλεσμα της «ΗΘΙΚΗΣ».